Αρχείο Μήνα: Φεβρουαρίου 2018

Την προηγούμενη εβδομάδα (12,15,16/02/2018) είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε ανά τάξη το θεατρικό έργο «Το Μαμ» του Σάκη Σερέφα από την εφηβική σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Αγρινίου. Μια παράσταση  που κατάφερε, με ελάχιστα τεχνικά μέσα να μας ταξιδέψει σε όλα τα μαθητικά χρόνια. Παρουσιάζοντας την μετάβαση από την παιδική στην εφηβική ηλικία μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, κατέδειξαν τους τρόπους που αλλάζουν τα ενδιαφέροντα, οι ανησυχίες και οι φόβοι των παιδιών. Ο Ζοζέφ, Ζοζεφίτο ή Ζοζεφίνο πήρε σάρκα και οστά για να συνομιλήσει με τον «Μεγάλο» και να διαπιστώσει πως «την ευτυχία μπορείς να την καταπιείς», να ζητήσει να γίνει σαν το σκουμπρί, ελεύθερος, να καταλάβει ότι δεν πρέπει να φοβάται, να διώχνει και να αποφεύγει τις αναμνήσεις! «Ο πόνος δεν φεύγει, χρειάζεται να ζεις μαζί του». Μέσω της καυστικής ειρωνείας που τονίζει ότι  «κανείς δεν νοιάζεται για την τραγωδία που ζω», λαμβάνει τη συμβουλή ότι «τα πράγματα γύρω σου και τα πράγματα μέσα σου είναι αυτά που θα μείνουν!», και εντέλει να ανοίγει την καρδιά του για να «ξεφλουδίσει ολόκληρη την πραγματικότητα για να μείνουν καμιά τριανταριά λέξεις!». Εν κατακλείδει,  ανακαλύπτει πως το «μεγαλύτερο σφαγείο είναι μέσα στο μυαλό, εκεί που σφάζεις τη στιγμή και την κάνεις ανάμνηση!» Έτσι δημιουργείται και η νοσταλγία που νιώθει όποιος δει το έργο αυτό. Όλα αυτά όμως συνοδεύονται από μια πληροφορία μέσω συμβολισμών ρεαλιστικών που συμπυκνώνουν όλη την ουσία στη φράση: «Γιατί και η ζωή και ο θάνατος τι μπορούν να γίνουν; Μαμ!»

Μαθήτρια του Β4

Τσάμη Αικατερίνη

[Galleries not found]